VIDOVDANSKE PORUKE PRENOSILE CRKVA I EPSKA POEZIJA: Uticaj kosovskog predanja na duhovni i politički život

U okvirima napora da se od unijaćenja, ali i rusifikacije, sačuva jedan od najvažnijih „svetih izvora“, kult srpskih svetaca, njihova žitija su tokom XVIII veka prikupljana i štampana u Srbljacima. Sveti knez Lazar je tada, zajedno sa Svetim Savom i Svetim Simeonom, najpoštovaniji srpski svetitelj. Ideja o Srbima kao „Novom Izrailju“, izabranom narodu, bila je živa; njoj je pridodavana povest o seobi iz 1690, koja je poređena sa egipatskim egzodusom.  Likovne predstave kneza Lazara iz toga doba svedočile su, da je, kao i u Priči o boju kosovskom, u srpskoj građanskoj kulturi, sveca i mučenika sve više smenjivao svetovni vladar, nalik na postojeće, konkurentske, srednjoevropske uzore.