Nova godina u Beogradu

Stari Beograđani su početkom 20. veka Novu godinu slavili na način uslovljen geografskim položajem svog grada. Naime, u Beogradu su se susretali Istok i Zapad, što je bilo najuočljivije u beogradskim kafanama. Na jednoj strani su nicali hoteli i restoracije po ugledu na Evropu. Otmeniji Beograđani hrlili su da novogodišnju noć provedu u „Bristolu”, „Imperijalu” ili „Moskvi”, koji su imućnom delu stanovništva nudili francusku ili rusku kuhinju, artiste i mađioničare. Dekoltirane beogradske dame ispijale su šampanjac po terazijskim lokalima i uživale u tada modernim igrama, tek pristiglim iz evropskih prestonica, kao i u lutriji ili šaljivoj pošti. Oni koji to nisu mogli zabavljali su se po birtijama na Dorćolu i Čuburi, uživajući uz ćemane u „pustom turskom”. Najpopularnije kafane bile su „Jeftinoća” u Dubrovačkoj ulici, „Radnička kasina” u Pop Lukinoj, kao i narodne kuhinje koje su se nizale niz Carigradsku džadu, sadašnji Bulevar kralja Aleksandra. Novinari i studenti slavili su u kafani „Srbija” u Makedonskoj ulici, kod Ginića su se okupljali profesori i oficiri. A svi oni voleli su Skadarliju, gde su se okupljali i bez povoda.